Niedawno została opublikowana książka Uczeń z zespołem Aspergera w szkole ogólnodostępnej.

Poradnik „Uczeń z zespołem Aspergera w szkole ogólnodostępnej” powstał z myślą o nauczycielach, którzy w wśród swoich uczniów mają osoby z zespołem Aspergera. Sytuacja taka jest spotykana coraz częściej, gdyż liczba dzieci z taką diagnozą systematycznie rośnie. Do lektury poradnika zapraszamy także dyrektorów placówek oraz specjalistów: psychologów, pedagogów, terapeutów, którzy mają pod opieką uczniów z zespołem Aspergera i uczestniczą w organizacji pracy edukacyjno-terapeutycznej. Mamy nadzieję, że publikacja będzie źródłem wielu informacji i inspiracji do codziennej pracy z uczniem z zespołem Aspergera, a także z całą klasą

Książka ma status ogólnodostępnej, więc zapraszamy do czytania!

W kwietniu do konsultacji publicznych został skierowany projekt Rządowego programu pomocy uczniom Wyprawka szkolna na rok szkolny 2015/2016. Kwota dofinansowania w ramach programu Wyprawka szkolna waha się od 225 zł do 770 zł w zależności od rodzaju niepełnosprawności. Ministerstwo Edukacji Narodowej szacuje, że w 2015 r. z programu będzie mogło skorzystać ok. 227 tys. uczniów, w tym ok. 105 tys. uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego.

Hans Asperger opisując zespół Aspergera początkowo wykluczał możliwość diagnozowania go u dziewcząt. Dopiero dalsze dowody kliniczne spowodowały zmianę jego stanowiska.
Prawdopodobnie więc kryteria zespołu Aspergera zostały oparte na behawioralnym fenotypie chłopców, a przez to wiele dziewcząt i kobiet nie spełniało kryteriów i nie było diagnozowanych. 

Patrząc w ten sposób proporcja diagnoz chłopcy-dziewczęta wynosi 10:1. Jeżeli weźmiemy pod uwagę trochę inny, tzw, dziewczęcy model ZA to proporcje te zmieniają się na 4:1.

Okazuje się bowiem, że spotykamy dziewczynki z ZA, które wykorzystują tzw. imitację. 
Obserwują one koleżanki, które są społecznie akceptowane, a następnie starają się skopiować ich zachowanie. Pozornie więc wydają się dziećmi dobrze funkcjonującymi, ale w rzeczywistości odgrywają jedynie pewną rolę. Czasem naśladują jakieś postacie z filmów. 
Umiejętność naśladowania i postępowania w konkretnych sytuacjach wygląda bardzo naturalnie, co powoduje, że innym ludziom trudno uwierzyć, że te zachowania są sztuczne. 
Jeżeli uwzględnimy tutaj bardzo dobrą pamięć ludzi z ZA, to nie trudno sobie wyobrazić jak wiele ról potrafią odegrać.

Chłopcy z ZA najczęściej interesują się transportem, albo jakimiś obszarami nauk ścisłych, elektroniką lub komputerami. 
Jeżeli dziewczynka ma podobne zainteresowania to rozważamy u niej ZA. 
Jednak okazuje się, że zainteresowania dziewcząt z ZA częściej skupiają się na zwierzętach oraz literaturze klasycznej. To nie budzi niepokoju, czy zdziwienia. 

Łatwiej nam również zaakceptować fakt, że dziewczynka porządkuje swoje rzeczy, czy dba o kolorystyczny dobór garderoby, bo są to cechy porządane społecznie. Podobnie nie budzi nadmiernego zdziwienia dziewczynka uciekająca w świat fantazji, bawiąca się lalkami, czy wymyślająca rozmaite historie. 

Lekarz prowadzący diagnozę

Lekarzem  prowadzącym jest psychiatra - wizyty odbywają się mniej więcej raz w miesiącu, chyba że lekarz uzna, że można rzadziej. 

Psychiatra powinien kierować dziecko na badania do kolejnych specjalistów i na terapie, i do niego z powrotem wszystkie te wyniki powinny trafiać, żeby miał pełen obraz sytuacji.

Badania potrzebne do diagnozy:

• Wywiad  lekarza z rodzicami dziecka na temat ciąży, porodu i okresu noworodkowego, niepokojących objawów;
• Rozmowy o problemach bieżących dziecka z rodzicami i dzieckiem oraz obserwacje dziecka przeprowadzane regularnie przez psychiatrę lub psychologa;
• Badanie EEG;
• Konsultacja u neurologa;
• Testy u psychologa (głównie neuropsychologiczne, badające koncentrację uwagi);
• Badania krwi (głównie chodzi o wykluczenie innych chorób, np tarczycy);
• Wykluczenie innych chorób (np alergia, choroby tarczycy);
• Ankiety dla obojga rodziców i dla placówki oświatowej (przedszkole lub szkoła) - dwukrotnie - raz na początku diagnozy, drugi raz po pół roku. Jest kilka rodzajów ankiet: na ADHD, na zaburzenia całościowe, na zaburzenia zachowania itp.;

Badania potrzebne w razie decyzji o leczeniu farmakologicznym:

• Badanie kardiologiczne
• Standardowe wyniki analiz krwi, moczu, kału - co najmniej raz na pół roku;
• Dane do siatki centylowej - waga, wzrost, obwód głowy (pielęgniarka szkolna lub u naszego pediatry) - co najmniej raz na pół roku;

 Wybrane metody wsparcia. Metod jest wiele, zazwyczaj stosuje się kilka równocześnie - oczywiście rodzice z lekarzem decydują, które zastosować:

• Terapia behawioralno-poznawcza - powinna być prowadzona cały czas, przez rodziców i szkołę. Zasady tej terapii rodzice mogą poznać na warsztatach, obozach terapeutycznych, szkole dla rodziców dzieci nadpobudliwych oraz oczywiście na forum ADHD.ORG.PL;
• TUS - Trening Umiejętności Społecznych (dla dzieci z ZA, trudnościami w kontaktach społecznych, autyzmem)
• Psychoterapia - prowadzi psycholog;
• Terapia pedagogiczna - prowadzi pedagog ;
• Terapia integracji sensorycznej (SI) - głównie dla dzieci z nadwrażliwościami dotykowymi, zapachowymi i smakowymi;
• Terapia logopedyczna - prowadzi logopeda lub neurologopeda;
• Obozy terapeutyczne dla samych dzieci lub dla dzieci z rodzicami;
• Warsztaty terapeutyczne dla dzieci z rodzicami;
• Świetlice terapeutyczne dla dzieci;
• Leki, głównie poprawiające koncentrację uwagi - działają krótko, ale umożliwiają dziecku skuteczną naukę i skuteczniejsze prowadzenie wszelkich terapii;

Z przyjemnością informujemy, że zestaw materiałów ćwiczeniowych Pewny Start dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną Wydawnictwa Szkolnego PWN, zdobył Nagrodę Główną w kategorii Wydawnictwa edukacyjne w XIII edycji konkursu Świat Przyjazny Dziecku. Organizatorem konkursu jest Komitet Ochrony Praw Dziecka, organizacja pozarządowa, której misją jest ochrona praw i interesów dziecka. W bieżącej edycji patronat honorowy nad konkursem objęła Pani Prezydentowa Jolanta Kwaśniewska oraz Rzecznik Praw Dziecka Pan Marek Michalak.

Zespół Aspergera

Zespół Aspergera należy do całościowych zaburzeń rozwoju. Dziecko z zespołem Aspergera cechują między innymi deficyty w sferze rozumienia sytuacji społecznych, motywów działania, myśli i uczuć innych osób. Wynika to z odmiennego funkcjonowania mózgu. Niezwykle ważną rolę odgrywa tzw. zaburzenie teorii umysłu. Z tego powodu dziecko z ZA ma ogromne trudności z rozpoznawaniem stanów emocjonalnych drugiego człowieka. Nie zauważa sygnałów przekazywanych poprzez mimikę i gesty.

Pomimo bardzo dobrej znajomości języka i pedantycznego często sposobu wypowiedzi dziecko może mieć problemy z zastosowaniem języka w kontekście społecznym. To co dla innych przychodzi w sposób naturalny (jest oczywiste) dla dziecka z ZA jest trudne i mało intuicyjne. Dziecko może mieć trudność ze swobodną wymianą zdań, nie zawsze zauważa i rozumie myśli i uczucia innych, a przez to  ma trudności w odczytywaniu nasilenia emocji.

„Małe dzieci z ADHD. Wczesna identyfikacja i interwencja” - nowa publikacja wydawnictwa PWN

Droga Przez Życie z Autyzmem:
Poradnik dla nauczycieli - Zespół Aspergera:

https://www.dropbox.com/s/prhkdg20mzp5zml/EducatorsAsperger_pol.pdf?dl=0

Do darmowych przejazdów komunikacją miejską w Warszawie uprawnione są m.in.: 

Dzieci i młodzież dotknięta inwalidztwem lub niepełnosprawnością, nie dłużej niż do ukończenia 26. roku życia na podstawie: 

Czym się różni kara od konsekwencji?